مینیمالیسم دیجیتال: چگونه با حذف شلوغی های آنلاین، تمرکز، امنیت و حریم شخصی خود را نجات دهیم؟

چند سال پیش،تب مینیمالیسم در جامعه بسیارفراگیر شد. «ماری کوندو» در تمام تلویزیون‌ها دیده می‌شد، «مینیمالیست‌ها» (The Minimalists) در هر پادکستی حضور داشتند، و شاید من هم با کمی حسرت به این فکر می‌کردم که چرا زودتر خودم به سراغ تولید محتوا در این زمینه نرفته‌ام. من ذاتا همیشه فردی به نسبت مینیمالیست بودم، اما هرگز به ذهنم نرسیده بود که شاید دیگران از این فلسفه آگاه نباشند. فکر می‌کردم مردم صرفاً سبک زندگی مادی‌گرایانه را انتخاب کرده‌اند، و هر زمان اراده کنند، می‌توانند از خواب بیدار شوند و بگویند: «بس است ، من واقعاً به این همه شلوغی نیاز ندارم»، و وسایل اضافی‌شان را کم کنند.

من که در این زمینه آموزشی ندیده بودم. حتی یادم نمی‌آید واژه‌ی «مینیمالیسم» را تا اواسط بیست‌سالگی‌ام شنیده باشم. فقط از کودکی یاد گرفته بودم: «اشیا مهم نیستند.» احتمالاً جابجایی های مکرر در زندگی نظامی ام نیز این عادت را تقویت کرد، چون مرتب از پایگاهی به پایگاه دیگر (یا حتی از اتاقی به اتاق دیگر) منتقل می‌شدم و باید تمام زندگی‌ام را در دو کیف که خودم بتوانم حمل کنم، جا می‌دادم. گاهی حتی بدون هیچ اخطاری.

با اینکه موج فرهنگی مینیمالیسم مدتی بعد فروکش کرد و جای خود را به مد بعدی داد، اثر آن باقی ماند. پیش از شهرت «ماری کاندو»، اگر به کسی می‌گفتم مینیمالیستم، تصور می‌کرد در یک آپارتمان کوچک با تشک تک‌نفره بدون ملحفه زندگی می‌کنم، با یک بشقاب و لیوان! اما این روزها مردم بهتر درک می‌کنند که مینیمالیسم یعنی داشتن یک زندگی ساده‌تر، نه لزوماً خالی از هر چیز.

یکی از بهترین روش‌ها برای اعمال مینیمالیسم در زندگی روزمره، مدیریت پوشاک و لباس ها است. اگر میخواهید بدانید چطور میتوانید فقط با داشتن چند قلم لباس محدود، همیشه بهترین استایل را داشته باشید و از شر شلوغی کمد لباس‌هایتان خلاص شوید، آشنایی و تهیه آموزش کمد کپسولی مینیمالیستی پیشنهاد ما به شماست! ( لینک )

البته من هنوز وسایلی دارم:

• پوستر بنفش که در ویدیوهایم پشت‌سرم دیده می‌شود، 
• تعدادی کتاب چاپی، (کتاب الکترونیکی را امتحان کردم ولی خوشم نیامد).
• پوستر موسیقی، چند ماگ قهوه و لباس‌هایی که مدتی است نپوشیده‌ام. 

اما تا پیش از ازدواجم، از وسایل تزیینی کوچک یا لوازم اضافی آشپزخانه مثل سرخ کن، هواپز و پتوهای اضافه خبری نبود؛ همان چیزهایی که خیلی ها می گویند باعث میشوند خانه حس «خانه بودن» پیدا کند.

جوهره مینیمالیسم: آیا دارایی های ما با نیت ماندگار خریداری شده‌اند؟

امروز تقریبا همه می‌دانند که مینیمالیسم به معنای  هیچ چیز نداشتن یا کمترین تعداد وسایل نیست، بلکه به معنای داشتن تنها چیزهایی است که از صمیم قلب می خواهید.خواسته ای ماندگار، نه خواست و هوس زودگذر و لحظه ای. این نکته توضیح می‌دهد چرا خانه‌ی من حالا کمی شلوغ تر از قبل شده است.

در گذشته و پیش از ازدواج، من در آپارتمان کوچک 60 متری ام با همان مبلمان ساده و ارزان خوشحال بودم. اما همسرم فردی مینیمالیست نبود. ما در دوران اوج تب ماری کاندو با هم آشنا شدیم؛ زمانی که او چنان درگیر دور ریختن وسایلش شده بود که نزدیک بود دچار بحران شود. ماه‌ها زمان برد تا همسرم درک کند که جوهره ی مینیمالیسم، چیزی که برای من بدیهی بود و خود کاندو هم همیشه بر آن تأکید داشت، در " قصد و نیت" است، نه صرفا کم کردن وسایل. بر همین اساس، من همسرم را هم یک مینیمالیست آگاه می‌دانم.

او حالا از افراط در دورریزی دست کشیده است (هرچند از اینکه مجموعه مانگاهایش را فروخته پشیمان است و دوباره در حال جمع آوری آنهاست!). او یاد گرفته که پیوسته از خود بپرسد:

«آیا واقعاً به این نیاز دارم و آن را می  خواهم؟

اگر این وسیله نباشد، آیا زندگی ام ناقص میشود و دچار مشکل می شوم؟

آیا ارزش صرف وقت و پول را دارد؟»

خانه ‌ما اکنون پر از وسایل است، اما تا زمانی که خریدها آگاهانه انجام شده باشند، من هیچ مشکلی ندارم.  در واقع جوهره ی مینیمالیسم برای من همیشه این بوده است: « آیا واقعا آن را میخواهم یا صرفا احساس میکنم باید داشته باشم؟ »

این یعنی مقاومت فعال در برابر وسوسه ی مصرف گرایی بی هدف، دوری از رقابت های پوچ با دیگران و رها شدن از قید مادی گرایی.

راهکار عملی: برای شروع یک زندگی سبک‌تر چه در فضای فیزیکی و چه دیجیتال، تیم ما 8 قدم ساده و عملی را در ویدیویی با عنوان اولین گام های مینیمالیستی معرفی کرده است که میتواند نقطه شروع شما برای ارتقای زندگی‌تان باشد! (تماشای ویدیو)

شلوغی نامرئی: چرا مینیمالیسم دیجیتال، امروز حیاتی تر از مینیمالیسم فیزیکی است؟

مینیمالیسم دیجیتال (مینیمالیسم دیجیتال چیست؟) موضوعی است که اغلب کمتر به آن می پردازیم، درحالیکه اهمیت آن دست کمی از مینیمالیسم فیزیکی ندارد. دلیل اصلی این نادیده گرفتن این است که آشفتگی دیجیتال نامرئی و پنهان است. شما می توانید انباشت وسایل فیزیکی را ببینید؛ یک اتاق یا انباری که پر از جعبه های اضافی است، آشکارا شلوغی را فریاد میزند. اما در فضای آنلاین، انباشت اطلاعات و به هم ریختگی دیجیتال، کاملا پنهان است. ما ممکن است خانه ای مرتب داشته باشیم، اما اگر لحظه ای به حساب های کابری خود فکر کنیم، متوجه میشویم که زندگی آنلاین مان چقدر بهم ریخته است:

•    چند حساب کاربری ساخته ایم که فقط برای یک خرید آنلاین یا یکبار از آن استفاده کردیم و دیگر حتی رمزشان را هم بیاد نمی آوریم؟
•    چندین حساب در سرویس ها و پلتفرم های قدیمی داریم که اطلاعات شخصی ما در آن ها رها شده است؟

من که همیشه مدافع جدی حفظ حریم خصوصی هستم، سعی میکنم آنچه میگویم را در عمل نشان دهم. با این حال روزی در هواپیما زنی را دیدم که برای پیدا کردن یک اپلیکیشن ساده، مجبور بود پنج صفحه گوشی خود را ورق بزند! این یعنی او حداقل 80 اپلیکیشن غیرضروری داشت؟ واقعا چند نفر از ما به این حجم از نرم افزار نیاز داریم؟

دفاع سایبری مینیمالیستی: هر حساب کمتر، یک قدم به سوی حریم خصوصی امن تر

مینیمالیسم دیجیتال یک اصل حیاتی برای حفظ امنیت و حریم خصوصی شما محسوب میشود. قاعده ساده است: هرچه حساب‌های کاربری کمتری داشته باشید، خطر نفوذ سایبری و افشای داده های شخصی شما کمتر است. بهترین استراتژی این است که هرگز حساب جدیدی ایجاد نکنید مگر آنکه واقعا ضروری باشد. متاسفانه بسیاری از ما انبوهی از حساب های قدیمی داریم که در روزهایی که اهمیت امنیت سایبری را نمی دانستیم، انها را ایجاد کرده ایم.

پبشنهاد عملی مینیمالیستی:
•    حذف دائمی: حساب هایی را که دیگر کوچکترین نیازی به آنها ندارید را بطور دائمی حذف کنید.
•    ایمن سازی نهایی: اگر امکان حذف بصورت کامل وجود ندارد، تمام داده های شخصی را پاک کنید، از یک رمزعبور قوی و منحصر بفرد استفاده کنید و حتما احراز هویت دو مرحله ای را فعال نگهدارید. 

مینیمالیسم دیجیتال صرفا به حساب های آنلاین محدود نمیشود؛ بلکه به خود دستگاه ها هم مربوط است. فراموش نکنید که هر اپلیکیشن جدید، یک ریسک جدید برای نقض حریم خصوصی یا نفوذ امنیتی ایجاد میکند. برای مثال، من هیچ اپلیکیشن ایمیلی روی موبایلم نصب ندارم، زیرا ایمیل های کاری معمولا فوریتی ندارند و میتوانند تا شب صبر کنند. همچنین اپلیکیشن بانکی هم روی گوشی نصب نمیکنم، چراکه نیازی به چک کردن مداوم موجودی نیست و برای انجام تراکنش های مهم، استفاده از سامانه های اینترنتی بانک روی کامپیوتر امن تر است.
 

برای اینکه خواسته‌هایتان را دقیق‌تر ریشه‌یابی کنید: اگه میخواهید بدانید که چرا دائما به دنبال خرید بیشتر یا حضور در شبکه‌های اجتماعی هستیم، و تبلیغات چگونه از سیستم پاداش دوپامینی ما سواستفاده میکند، حتما این ویدیوی اختصاصی تیم مینیمال شیم را ببینید. (تفاوت نیاز و خواسته چیه؟)

آیا نوموفوبیا دارید؟

این آزمون را انجام دهید تا میزان وابستگی و اعتیاد خود به گوشی موبایل را ارزیابی کنید

استفاده آگاهانه: قانون طلایی برای رهایی از ترس جاماندن (FOMO)

مینیمالیسم دیجیتال بسیار فراتر از حذف ساده ی اپلیکیشن هاست؛ این فلسفه، شیوه استفاده آگاهانه ما از فناوری را هدف قرار میدهد. ما اغلب، بیشتر از آنچه واقعا نیاز داریم، گوشی خود را چک میکنیم و متاسفانه این عادت معمولا بی هدف است. تحقیقات متعددی نشان داده اند که ارتباطی قوی (اگرچه نه لزوما علت و معلولی) بین زمان زیاد صفحه نمایش و مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی وجود دارد. اصطلاح «اسکرول کردن بی‌وقفه‌ی ناشی از اضطراب» ( Doomscrolling) ، که به غرق شدن در اخبار و محتواهای منفی اشاره دارد، بی دلیل در زبان روزمره ما جا نیفتاده است! مینیمالیسم دیجیتال با رهایی شما از این حلقه تکراری، چندین جنبه کلیدی زندگی‌تان را بهبود می بخشد: تمرکز، سلامت روان و حتی امنیت سایبری.

برای مطالعه عمیق‌تر: اگر می خواهید دانش خود را در این زمینه گسترش دهید، می‌توانید خلاصه ای از کتاب پرطرفدار " مینیمالیسم دیجیتال "  اثر کال نیوپورت را که به طور اختصاصی به این موضوع می‌پردازد از این بخش در وبسایت مینیمال شیم دانلود کرده و بخوانید.
 

پیوند دو مینیمالیسم: چرا قوانین فضای فیریکی در دنیای دیجیتال هم کاربرد دارند؟

دلیل صحبت درباره مینیمالیسم برای خلوت سازی محیط فیزیکی در ابتدای متن این است که قوانین حاکم بر هر دو فضا یکی است. شاید شما هم مانند من، تنها یک بازی سبک و فکری روی گوشی داشته باشید و آگاهانه آن را فقط قبل از خواب انجام دهید. شاید استفاده فعال از پیامرسان های بومی برای ارتباط با دوستان برایتان ارزش بیشتری داشته باشد تا اسکرول کردن در شبکه های خارجی. هدف واقعی مینیمالیسم دیجیتال کم کردن صرف وسایل نیست؛ بلکه پرسیدن این سوال حیاتی است: « آیا از این فناوری (اپلیکیشن، حساب، پلتفرم) واقعا ارزش میگیرم و برای زندگی‌ام سودمند است؟» 

برای هرکس پاسخ متفاوت است: شاید شما از شبکه های اجتماعی، تخصصی یا یک بازی لذت ببرید، اما متوجه شوید که حضور مداوم در فیسبوک، توییتر یا چت کردن اجباری با ایمیل روی گوشی، فقط استرس زا است.

مینیمالیسم شخصی و انتخاب آگاهانه در فضای آنلاین

مینیمالیسم دیجیتال مانند «مدل سازی تهدید» (threat modeling: یک فرایند ارزیابی شخصی که مشخص میکند کدام اطلاعات ما در فضای آنلاین در معرض خطر است) است: یک چارچوب کاملا شخصی و متناسب با سبک زندگی هر فرد. تنها قانون ثابت و نهایی این است: آگاهانه انتخاب کن.

اگر میخواهی بازی، اپ یا پلتفرمی داشته باشی، اشکالی ندارد؛ فقط باید از خودت بپرسی: «آیا واقعا به آن نیاز دارم یا صرفا از ترس جا ماندن (FOMO) آن را در زندگی‌ام نگه داشته‌ام؟». از تنهایی و سکوت ذهنی نترسید، به مغزتان اجازه دهید آزادانه پرسه بزند، و آنگاه خواهید دید که چگونه مینیمالیسم دیجیتال می تواند زندگی‌تان را ساده تر، آرام تر و بسیار رضایت بخش تر کند.
 

مقالات مینیمال شیم را دنبال کنید تا از هرآنچه که درباره مینیمالیسم لازم است بدانید، آگاه باشید... 

 

همچنین با عضویت در کانال یوتیوب و کانال تلگرام مجموعه مینیمال شیم می توانید مطالب متنوعی را که روزانه در زمینه مینیمالیسم و زندگی به سبک مینیمال منتشر می کنیم دنبال کنید.

منبع: TheNewOil.org

ترجمه و ویرایش: تیم مینیمال شیم

مطالعه بیشتر:

6 راهکار آسان برای خلوت کردن خانه به سبک مینیمالیسم | خانه‌ای آرام و بی‌دغدغه بسازید

مینیمالیسم واقعی یعنی چه؟ | روایت صادقانه مارک منسن از زندگی شخصی اش با یک چمدان

آیا مینیمالیسم دیجیتال می‌تواند زندگی شما را شادتر و پربازده‌ تر کند؟ | راهنمای سم زدایی و پاکسازی دیجیتال

بهترین راه برای پاکسازی ذهن شلوغ: مینیمالیسم دیجیتال یا خلوت‌ سازی ذهنی ؟